SOLITUDE TO COMPANIONSHIP

A state or situation of being alone is the real definition for Solitude but i would like to redefine it as a state or situation of being alone when someone is downhearted.

We are tentative to cry, to let out our feelings to the full just because we assume they will never be heard. This assumption leads us to take solitude in as a companion, a companion who we wrongly trust to provide us with answers that may lead towards peace and happiness. Solitude may give us peace but won't solve the reasons that made us search for it.

We think others will not empathize our sorrows but still we search for them when our heart and soul rejoices. Is sharing happiness easier than partaking our griefs?

It's neither about the ease nor empathy, its all in our ethos. It's our inadequacy to trust parents who have taught us to understand all the innervation's. It's our failure to have faith in siblings ,who have taken every step of life with us. It's our deficit in believing friends who have spent days and nights hearing the stupidest of things we say and it's our loss in failing to rely on the one love we had waited ages to find.

We always desire and search for just one thing and that is to have a companion at our side to hold hands through good as well as bad times but in practice often fail to see the true companions right in front of us. We may live and enjoy life in solitude but to appreciate life, we must find our true Companions: Parents, Siblings,Friends and Love.

Everyone has a heart and everyone experiences the same grief as well as happiness in their mortal existence. So why don't we try resting our heads on shoulders of those who have been with us and just let the words flow like tears. The heart will be lightened by sharing smallest of troubles and you may never know , they may set you on a path that might help you overcome all the sorrows in our life.

Your Companion forever

Arjun

Comments

Unknown said…

Good one Bro :-)

23 September 2015 at 22:37

Unknown said…

You are also blogger..??
Nice one..keep writing...

23 September 2015 at 23:13

Arjun Chundekkad said…

Thanks...

24 September 2015 at 11:54

Arjun Chundekkad said…

Thanks yar abhinav...:)

24 September 2015 at 11:54

Unknown said…

Impressive!keep writing..

2 November 2015 at 23:24

Must Read

ചിരി

ഞാനെപ്പോഴും ചിന്തിക്കുന്ന ഒരു കാര്യം ആണ് ഈ ചിരി. നമ്മളിൽ പലരും വിചാരിക്കുന്ന പോലെ അത്ര നിസ്സാരമായ ഒരു സംഭവം അല്ല ഈ ചിരി. ആരെയെങ്കിലും കാണിക്കാൻ അല്ലെങ്കിൽ നമ്മളെ തന്നെ ഒന്ന് presentable ആക്കാൻ ചുണ്ടിൽ വരുത്തേണ്ട ഒന്നല്ല യഥാർത്ഥത്തിൽ ചിരി. അത് വരേണ്ടത്, കാണേണ്ടത് മനസിലാണ്. ഈ കാണുമ്പോ ചിരിക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ പരിചയപെടുമ്പോ ചിരിക്കുക ഇതിലൊന്നും വലിയ കാര്യമുള്ളതായി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല. എന്ന് വെച്ച് അതൊന്നും വേണ്ട എന്നല്ല. ചിരി എത്ര ഉണ്ടായാലും ചിരിക്കുന്ന ആൾക്ക് നല്ലതാണെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ നമ്മളൊക്കെ ചിരിക്കുന്നത് എപ്പോഴും നമ്മുടെ നല്ലതിന് വേണ്ടിയാണോ? എന്നെ സംബന്ധിച്ചെടുത്തോളം മറ്റുള്ളവരുടെ സന്തോഷം ആണ് ഞാൻ കാണുന്ന പല ചിരിയുടെയും യഥാർത്ഥ ലക്‌ഷ്യം. പക്ഷെ ചിലതെങ്കിലും ആ ലക്‌ഷ്യം കാണാത്തതു ആ ചിരികൾ ചുണ്ടിൽ മാത്രം ആയി പോവുന്നു എന്നത് കൊണ്ടാണ്... നമ്മൾ കാണുന്ന പല സിനിമകളിലെയും നര്മ്മരംഗങ്ങൾ മാത്രം എപ്പോഴും ഓർമയിൽ നില്കുന്നത് അതോർത്തു നമ്മൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ചിരിക്കുന്നതും അവ നമ്മളെ സ്പർശിച്ചത് ചുണ്ടിലല്ല മറിച്ചു നമ്മൾ അവയെ സ്വീകരിച്ചത് ഹൃദയം ക...

വട്ടൻ

"അതെ ഞാൻ വട്ടനാണ് ", ഉറക്കെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവൻ തിരിച്ച് ആ കനം കുറഞ്ഞ മരച്ചില്ലയിലേക്ക് നടന്നു. അവന്റെ നടത്തത്തിനനുസരിച്ച് അത് കുലുങ്ങാൻ തുടങ്ങി. മറ്റു കുരങ്ങന്മാർ കേറാത്ത ഉയരത്തിലാണ് തനിക്ക് ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട ഈ മരച്ചില്ല. അവർ ചിന്തിക്കുന്നത് പോലെ ചിന്തിക്കാൻ അവന് ഒരിക്കലും കഴിഞ്ഞില്ല. പഴങ്ങൾ പറിച്ചുതിന്നാനും മറ്റു കുരങ്ങന്മാരുടെ തല മാന്താനും അവൻ പോവാറില്ല. കിട്ടിയത് കഴിച്ചു, അവൻ എപ്പോഴും ഈ കൊമ്പിലിരിപ്പാണ്. ആ കൊമ്പിലിരുന്നാൽ അപ്പുറത്ത് വെളുത്ത കമ്പളത്തിൽ സ്വയം പൊതിഞ്ഞ ഒരു ഗജരാജനെ പോലെ ആ വൻ മല. അവൻ അവിടേക്ക് നോക്കി ഒരുപാട് സമയം കളഞ്ഞു. ആ മലക്കും അപ്പുറത്ത് പറന്ന് പൊങ്ങുന്ന ഒരു പരുന്താണ് എന്നും അവനിൽ കൗതുകം ഉണർത്തിയത്. അത് മുകളിലോട്ടും താഴോട്ടും ഊളിയിടുന്നത് കൊതിയോടെ അവൻ നോക്കി നിന്നു. അതിന്റെ ചിറകുകൾ തനിക്ക് ലഭിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന്, വള്ളിപടർപ്പുകളില്ലാതെ അങ്ങനെ പറക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അവൻ ആശിച്ചു. തന്റെ വട്ടിന്റെ മറ്റൊരു കാരണം അവൻ കഴിഞ്ഞ ദിവസം തിരിച്ചറിഞ്ഞു . മറ്റു കുരങ്ങുകളെ പോലെയല്ല, അവന് വള്ളി പടർപ്പുകൾ ഭയമാണ്. അതിനകത്താണ് അവൻ കിടന്നുറ...

ജീവിതം

ജീവിതം - എന്താണ് എന്ന് എപ്പോഴെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? അല്ലെങ്കിൽ ജീവിതമാണോ മരണമാണോ യാഥാർത്ഥ്യം എന്ന് അലോചിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരെക്കാൾ എത്രയോ അധികമാണ് മരിച്ചു പോയവർ? അപ്പോൾ അവർ എവിടെ ? അവരും ഇവിടെ ഈ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ട് എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവരുടെയല്ലെ ഈ ലോകം? മരണത്തിന് ശേഷം എന്താണെന്ന് ഉള്ളതിന് വ്യക്തമായി പറയാവുന്ന ഉത്തരങ്ങളൊന്നുമില്ല. എങ്കിലും മരണത്തിന് ഒരു വിശദീകരണം നൽകുന്നത് ജീവിതമാണ് . ഓരോ നിമിഷവും നാം നടന്നടുക്കുന്നത് ആ ഫിനിഷിങ് പോയിന്റിലേക്കാണ്. സ്ഥാനമേതായാലും പെർഫോർമെൻസിന് കൂടുതൽ പ്രാധാന്യമുള്ള ഒരു മൈതാനത്തിലാണ് നാം ഓരോരുത്തരും. ജനനത്തിനും മരണത്തിനും ഇടയിൽ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അറിയാതെ വെപ്രാളപ്പെട്ടുള്ള ഒരു ഓട്ടമാണ് ജീവിതം. അതിനിടയിൽ പലരെ കണ്ടു മുട്ടുന്നു , പലതും സംഭവിക്കുന്നു. പലതും നാം ഓർമ്മ വെക്കാറില്ല, പലരേയും നമ്മൾ ശ്രദ്ധിക്കാറില്ല. മരണം ഒരു സത്യമാണ്. അത് തീർത്തും അനിവാര്യവുമാണ്. ഫിനിഷിങ് പോയിന്റിൽ സന്തോഷത്തോടെ നിൽക്കണമെങ്കിൽ നാം കരുതലോടെ ജീവിക്കണം. പണത്തിനും പദവിക്കുമല്...

പുതിയത്

പുതിയതെന്തിനോടും മനുഷ്യന് എന്നും കൗതുകമാണ്... ആദ്യമായി തുറന്ന പുസ്തകം, അതിന്‍റെ പുത്തൻ ഗന്ധം... പുതുമഴ, അതു വന്ന് വീഴുന്ന മണ്ണിന് ന്‍ ന്‍റെ മണം.... അദ്യത്തെ കൂട്ടുക്കാർ, ആദ്യത്തെ ആത്മാർത്ഥ പ്രണയം... അങ്ങനെ തുടങ്ങി എല്ലാം.... പക്ഷെ ആദ്യത്തെ പുതുമ മാറുമ്പോൾ നാം അവയെ പതിയെ മറക്കും, ശ്രദ്ധിക്കാതെയാവും... പിന്നെ അവ നമുക്ക് സുപരിചിതമാണ്. അങ്ങനെ ഒന്നിൽ നിന്നും മറ്റൊന്നിലേക്ക് നീങ്ങുന്ന പുതുമയും കൗതുകവുമാണ് മനുഷ്യ ജീവിതത്തെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത്. നിങ്ങൾക്ക് മുമ്പിൽ ഞങ്ങളുടെ ഒരു പുതു പരീക്ഷണം ആണ്..... ഈ ബ്ലോഗ്

LOVE LIFE AND READS

“ A Reader lives a thousand lives before he dies ”- George R R Martin , this is something every reader comes to realize when he gets lost in the world of books. A few years ago I read my first book and that set me on a journey and opened a new chapter in my life. A friendship that is to be forever. Friendship with a non living entity within which strive an endless realm of living entities. A Shepard boy chasing his dream, “ALCHEMIST” . This is where I began to realize reading was not just about going through each line, it was about searching between the lines to understand what the author had hidden in them and this is where I started admiring a certain writers style and depth of writing- Paulo Coelho. Each quote here remains within me as a reflection of my life as well as love and a reflection worthwhile to share. “ Where your treasure is, there will also be your heart” - ALCHEMIST I had read ALCHEMIST before but this time it was different. Memories flashed before me...

സ്വതന്ത്ര ചിന്ത

Search This Blog